Part 7 ความรู้ในต่างแดน

สวัดีค่ะ วันนี้แอดมินขอนอกเรื่องนิดนึงแต่ก็ยังอยู่ในเรื่องของการเรียนรู้นะคะ
เอ๊ะ ? งงไหมเอ่ย เอาเป็นว่ามีประโยชน์แน่นอนค่ะ

ชื่อบล็อก คือ เที่ยวอย่างไรให้ได้ความรู้ ? รีวิวแหล่งความรู็ในกรุงเทพฯ และปริมณฑล
แต่วันนี้แอดมินอยากพาแอบออกนอกประเทศนิดนึง มันอดใจไม่ไหวนี่นา
อยากจะแชร์เรื่องราวที่แอดมินได้ไปสัมผัสกับประสบการณ์ใหม่มาที่น่าตื่นเต้น

แท่น แทน แท๊นนนน แอดมินได้มีโอกาศไปประเทศเวียดนามมา

เลยคิดว่าเอ๊ะ ! บล็อกเราก็เกี่ยวกับความรู้นี่นา (แม้ Part นี้มันจะเกินขอบเขตออกนอกประเทศไปเลย)

แต่ก็คิดว่าเก็บไว้คงเสียดายเกร็ดความรู้ที่ได้มาแน่ๆ 

แอดมินได้ไปมา 3 เมืองด้วยกัน จะขอเล่ารวมๆ แล้วกันเนอะเดี๋ยวมันจะยืดเยื้อจนน่าเบื่อ

ที่แรกเลยก็คือ สวนดอกไม้แห่งเมืองดาลัด ซึ่งขออธิบายก่อนว่าเมืองดาลัดนั้นเป็นเมืองหนาว

ให้อารมณ์เหมือนฤดูหนาวบ้านเราทางภาคเหนือเลย 

เมื่อเข้ามาแล้วจะเห็นได้ว่าภายในสวนดอกไม้นั้น แอบมีเครื่งเล่นให้เล่นด้วย 

มีร้านขายน้ำหลายร้าน ไอศครีมก็มีนะคะ แต่นาทีนั้นแอดมินสั่นหงิกๆ คงกินไม่ไหวแน่ๆ

อันนี้เรียกว่าดอกหรือต้นอะไรแอดมินไม่แน่ใจแต่ที่รู้ๆ เห็นมีอยู่แทบทุกเมืองเลย

มีสีเหลืองอ่อน ฟ้าอ่อน ม่วงอ่อน ชมพูอ่อน (แนวๆ สีพาสเทลเลย)

ภายในสวนนั้นมีบันไดให้ลงหลายทางมาก ซึ่งแล้วแต่ความสะดวกของบุคคลเน้าะ

เพราะแอดมินไม่ได้ลงไปสุดเลย มีเวลาจำกัดเลยสำรวจไม่ทั่วเลย

ถึงจะหนาวแต่ก็มีกระบองเพชรด้วยนะ เหมือนจะดูไม่ชุ่มชื้นใช่ไหม ? แต่ไม่คะ

อุดมสมบูรณ์มาก 

มองไปทางไหนก็มีแต่ดอกไม้ สวยๆ ทั้งนั้นเหมือนภาคเหนือบ้านเราไหม อิอิ

ก่อนกลับแอดมินมีภาพน่ารักๆ มาฝากมีเด็กๆ มาทัศนศึกษา เดินร้องเพลงประจำของกลุ่ม

จับมือกันเป็นคู่ๆ ด้วย เดินผ่านก็บ๊ายบายให้แอดมินกับเพื่อนกันทุกคนเลย 

หลังจากเที่ยวสวนดอกไม้เสร็จแล้ว แอดมินก็ไปแวะทานข้าวที่ร้านอาหาร น่ากินไหมเอ่ย?

แต่รสชาติอาหารบ้านเขาจะตรงกันข้ามกับบ้านเราเลย เพราะ เขากินจืดเรียกได้ว่าสุขภาพคงดีสุดๆ

แต่สำหรับคนกินรสจัดอย่างแอดมินแล้ว ต้องพึ่งพริก น้ำปลาตลอดเลย

แต่พริกน้ำปลาที่ว่าเนี่ยไม่เหมือนบ้านเรานะคะ เสียดายไม่มีรูป คล้ายๆ เกลือ+พริกแบบน้ำส้มสายชูบ้านเรา 

เสร็จแล้วแอดมินก็ได้วัดหนึ่ง ขาไปแอดมินได้ขึ้นกระเช้า วัดแห่งเมืองหนาว ^O^

บรรยากาศภายในวัดนั้นร่มรื่นมากแถมยังอยู่ในเมืองหนาวอีกนี่นา

มีป้ายกำกับ คำเตือนอยู่อย่างชัดเจน วันที่แอดมินไปคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่

ประเทศเวียดนามเป็นประเทศที่รถจักรยานยนต์เยอะมากกกกกกกกก

ที่ว่าเยอะ เยอะแค่ไหน ? เหมือน 80 เปอร์เซ็นของประเทศเลยก็ว่าได้ แต่ต่างกับบ้านเรา

อย่างเห็นได้ชัดคือ เวลาข้ามถนนเดินไปเลยแต่ช้าๆ รถจะหลบเราเอง

ซึ่งสำหรับแอดมินมันยากมาก ก็คนมันกลัวนี่เน้าะ 55555

ภาพบรรยากาศตอนถ่ายอาหารบนเรือ ซึ่งภาพที่เห็นไม่ใช่เรือที่แอดมินทานอาหารเย็น

แต่ดันไม่มีภาพบรรยากาศในเรือของแอดมินซะงั้น มัวแต่ทานกับชมบรรยากาศจนเพลิน

ปล. เด็กอายุต่ำกว่า 20 ปี ควรข้ามเนื้อหาตรงนี้ไป ที่แอดมินทึ่งคือ เบียร์เวียดนามคิดเป็นเงินไทย

เพียงแค่ 16 บาทเท่านั้น อึ้งไหมละ ? แค่ลองชิมเฉยๆ นะคะ ไม่ได้มีเจตนาจะแนะนำ

แต่พอดีมีภาพและอยากแชร์ว่าเห้ยมันถูกมากค่ะเพื่อนๆ 

จริงๆ แล้วแอดมินไป 4 วัน 3 คืน แต่กลัวว่าจะยาวยืดจนน่าเบื่อเลยย่อมาให้เพียงเท่านี้

แต่สิ่งที่แอดมินอยากจะบอกวันนี้ คือ Part นี้ไม่ใช่การรีวิวแต่เพียงแค่แชร์ประสบการณ์

สิ่งที่แอดมินได้กลับมาจากประเทศเวียดนามครั้งนี้ นั่นก็คือ แอดมินได้เรียนรู้วัฒนธรรมหลายๆ 

อย่างของบ้านเขา ทั้งในเรื่องของอาหารการกิน ความเป็นอยู่ และอื่นๆ อีกมากมาย

ที่ปกติเราอาจจะเห็นหรือรู้ได้จากการอ่านตามสื่อต่างๆ แต่แอดมินอยากบอกว่าถ้าได้ไปสัมผัสเอง

จะได้ความรู้กลับมาเยอะแยะเลยค่ะ คนประเทศเขาน่ารัก ยิ้มเก่ง 

แต่ก่อนกลับแอดมินแอบโดนแท็กซี่พาอ้อมจนมิตเตอร์แพงกว่าขาไปครึ่งต่อครึ่งเลย TT 

สุดท้ายแล้ว Part นี้อาจไม่มีอะไรมากแต่ถ้าได้สัมผัสรับรองได้ความรู้เต็มๆ

ส่วนครั้งหน้าแอดมินจะมาพูดถึงเรื่องอะไรหรือรีวิวสถานที่ใดอย่าลืมติดตามนะคะ

วันนี้แอดมินขอตัวก่อนเด้อ ไว้พบกันใหม่ค่ะ ^^